Welkom op de website van Denktank60+Noord
Erik Scherder Artificiële Intelligentie (AI) is een wereldwijde hype. Maar is het goed voor je hersenen? En voor je lijf? Nee! Erik Scherder noemt AI daarom Afnemende Intelli¬gentie. We zitten massaal voor een scherm, worden mentaal en fysiek steeds minder uitgedaagd – en we genieten ervan! We zijn liever lui dan moe. Moet dat niet andersom? Moeten we niet juist moeite blijven doen? Het antwoord is vol¬mondig ja! Is het tij nog te keren? Van de oermens hebben we geleerd om efficiënt te zijn: eerst een plan maken, dan jagen, en daarna eten en uitrusten. Het leven draaide om efficiëntie en snelheid. Dat zit nog altijd in ons DNA. Maar voedsel wordt nu tot in de keuken bezorgd. Is dat efficiënt? En moeten we daarvan bijkomen? Absoluut niet! Hoe minder we hoeven te doen, hoe beter. Of niet? Erik Scherder zet ons op zijn unieke manier aan het denken. In zijn bekende, aanstekelijke en energieke stijl bespreekt hij de meest recente onderzoeken in zijn vakgebied.
Anjo: ‘Die titel alleen al: dit boek is een echte Scherder! Goed onderbouwd en van allerlei voorbeelden, schema’s en een literatuurlijst voorzien, betoogt hij dat bewegen, actief blijven met je hoofd en je lijf goed voor je is. Weg met sta-op-stoelen, de E-bike, kant-en-klaarmaaltijden en nog meer handigs dat ons eigenlijk alleen maar lui maakt. AI hoort daar ook bij. Weg van schermen en hulpjes die ons het (denk)werk uit handen nemen. Zelf en op papier schrijven in plaats van via het toetsenbord zorgt ervoor dat we teksten beter onthouden en zo zijn er nog veel meer ingesleten gewoontes en nieuwe ontwikkelingen die ons lui gemaakt hebben. Hetzelfde geldt voor de inspanning die een lange tekst schrijven, maar ook lezen, kost. Alles moet snel en kort. Ik hoor vaak; ‘Kan het op een A4-tje?’ Soms wel, vaak ook niet! Niks mis met moe worden van lichamelijke of geestelijke activiteiten. Scherder licht het in zijn boek allemaal haarfijn toe. Toegegeven: ik zoek wel eens naar geitenpaadjes als ik noodgedwongen te ver moet lopen. Scherder leert mij dat olifantenpaadjes – want zo noemt hij het afsnijden van een hoek – heel weinig winst opleveren. Het is meer het idee van efficiënt willen zijn. Als we gewoon de officiële weg nemen, levert dat op jaarbasis heel wat meters op … Mooi meegenomen!
Wat ons dus in de weg zit is, dat we liever dingen doen die op korte termijn een vorm van beloning opleveren in plaats van dingen die op langere termijn tot een veel grotere beloning leiden.
Daar komt bij dat de kans dat hersenen ons zelf een signaal geven om weer eens extra mentale moeite te doen, afneemt naarmate we ouder worden. Het doen van nieuwe dingen die uitdagend zijn en waarvoor je moeite moet doen, kan een positief effect hebben op de cognitieve functies tijdens het ouder worden! Moeite doen werkt! Zoiets als (Pippi Langkous): “ik heb het nog nooit gedaan, dus ik denk dat ik het wel kan”. Gewoon doen! En: BLIJF DENKEN! ’
Titel: Liever moe dan lui
Auteur: Erik Scherder
Uitgever: Atheneum
ISBN: 9789025319151
Prijs: € 18,99
Christel van Dyck – Lieve Blancquart Wat betekent het om 60+ te zijn? Hoe kijk je op die leeftijd terug op je leven en op de persoon die je geworden bent? Ga je verder met je professionele leven verder of ga je een stap terug te zetten? En hoe luid klinkt je stem nog in de huidige maatschappij? Allemaal vragen die Christel Van Dyck zichzelf stelde. Ze besloot ze te toetsen bij 12 bekende generatiegenoten. Onder meer Petra De Sutter, Dirk De Wachter, Linda De Win, Christine Mussche en Bart Moeyaert laten in hun ziel kijken. Leeftijdsgenote Lieve Blancquaert zorgt voor stralende, zinderende portretten en geeft zichzelf ook bloot bij Christel. Christel Van Dyck was 35 jaar lang een vertrouwde radiostem in België. Voor Radio2 maakte zij programma’s zoals De Rotonde, waarin ze diepgaande gesprekken voerde. Zij is geboeid door de keuzes die mensen maken in hun leven. Lieve Blancquaert is fotograaf en documentairemaker, bekend voor haar persoonlijke, warme portretten.
Anjo: ’60 en wat nu? Is 60 worden meer een kantelpunt dan 30, 40 of 50 bijvoorbeeld? Dwingender? Ook als je leeftijd niet zo belangrijk vindt, herinneren anderen je er immers wel aan.
Marjon Bolwijn Een uniek gezelschap rasoptimisten: zo zou je de 100-jarigen in Levenslessen van 100-jarigen kunnen noemen. Hun positieve instelling heeft hen vaak door moeilijke tijden geholpen, en zorgde ervoor dat ze met een open blik naar de toekomst keken. In haar gesprekken met 100-jarigen vielen Volkskrant-journalist Marjon Bolwijn een paar dingen op die kenmerkend zijn voor hun uitzonderlijke vitaliteit. Zo woont tweederde nog zelfstandig, gebruikt een meerderheid een smartphone, computer of tablet, rijdt één op de tien nog auto en stappen er drie regelmatig op de fiets. Eén eeuweling breekt zelfs nog wereldrecords schoolslag en borstcrawl.
De levensverhalen van 100-jarigen in dit boek bieden een boeiende kijk op een eeuw geschiedenis door de ogen van onze oudste medeburgers. Of ze nu op hun 16e voor dwangarbeid op de trein werden gezet naar een vreemd land, na de oorlog naar Canada vertrokken, waar het flink ploeteren was om een nieuw bestaan op te bouwen, of als 8-jarige al voor een gezin met twaalf kinderen moesten koken: ze zijn er allemaal 100 jaar mee geworden.
Anjo: ‘We kunnen er maar geen genoeg van krijgen, van de interviews van eeuwelingen die wekelijks in de Volkskrant verschijnen. En in dit tweede deel van Levenslessen vinden we er weer 40.
Over de dood en alles er omheen Katharina von der Gathen – Anke Kuhl
'Een tuintje op je buik' is een informatief en kleurrijk boek over de dood, voor nieuwsgierige kinderen. Hoe voelt het om te sterven? Doet het pijn? Wat gebeurt er precies met het lichaam? En waarom is onsterfelijk zijn zo fijn nog niet? 'Een tuintje op je buik' laat uitgebreid zien wat de dood allemaal met zich meebrengt. Van bijzondere rituelen en opmerkelijke sterfgevallen tot de ervaringen van een begraafplaatstuinman en nog veel meer. Met een mix van objectiviteit, warmte, ernst en verlossende grappen behandelen Katharina von der Gathen en Anke Kuhl een existentieel onderwerp.. 'Een tuintje op je buik' is een een hulpmiddel om met je kinderen over de dood te praten. Vertaald door Esther Ottens.
Anjo: ‘Er groeit een tuintje op je buik nadat je dood en begraven bent en er bloemen op je graf zijn gezet. Op de voorkant van dit boek groeien er radijsjes. Dat ...
Op 27 mei is in Groningen het symposium 'Voorbereiden op later' gehouden; een coproductie van de Aletta Jacobs School of Public Health, het Zorginnovatieforum, Platform Pouwer en Denktank60+ Noord. Tijdens deze dag zijn de resultaten van het participatief actieonderzoek 'Voorbereiden op oud worden' aangeboden aan Aissa Allaui, directeur van de Directie Maatschappelijke Ontwikkeling bij de gemeente Groningen en Mazanga Halley, manager sociaal domein bij de gemeente Groningen.
Op de foto - behalve de beide heren - de leden van de onderzoeksgroep: Frouk, Karen, Stella, Linet, Anjo, Anne en Karine.
Lees het rapport hier (lezen op een groot scherm)
Om u te informeren waar we zoal mee bezig zijn hebben we een overzicht van activiteiten gemaakt. Ondermeer: over onderwijs: in gesprek met studenten en docenten van diverse opleidingen; meerdere initiatieven in de gezondheids- ouderenzorg; uitwisseling ideeën tussen ouderen en professionals.
Meer weten over de kleurige lappendeken aan activiteiten van de Denktank60+Noord?
Filosofie van het late leven - Suzanne Biewinga De vraag naar betekenisvol ouder worden is niet nieuw, maar in de eenentwintigste eeuw volstaan traditionele antwoorden niet langer. Gangbare verhalen kloppen niet: ouder worden is niet ‘jong blijven’ en betekent ook niet alleen maar verlies. Maar wat is het dan wel? In tal van groepsgesprekken sprak filosoof Suzanne Biewinga met oudere mensen over existentiële zorgen, hooggestemde idealen en de weerbarstige praktijk. Aan de hand van klassieke en moderne denkers ontwikkelde ze een nieuwe manier van denken en spreken over het late leven. Door de ervaringen, inzichten en verlangens van ouderen centraal te stellen, komt ze tot heldere inzichten over wat waar, goed en mooi is aan ouder worden – en wat niet. Suzanne Biewinga (1954) promoveerde als zeventigjarige aan de Universiteit van Amsterdam op haar onderzoek naar een nieuwe filosofie van ouder worden als ervaring. Hiervoor was ze onder andere werkzaam als ondersteuner van patiëntenorganisaties en als coördinator van een hospice. Na haar werkende bestaan studeerde zij filosofie aan de Radboud Universiteit in Nijmegen en zette ze haar filosofiewerkplaats op.
Anjo: ‘De ‘De trap des levens‘ is een eeuwenoude afbeelding van de menselijke levensloop, tussen geboren worden en het levenseinde. Eerst de opgang naar het hoogtepunt toe, zo rondom het 50e jaar, daarna ...
Het doel van Denktank60+Noord is een beweging onder ouderen op gang te brengen om de regie van ouderen terug te nemen op het gebied van wonen, zorg en welzijn in het Noorden van Nederland
Deze foto werd op 04 juli 2024 gemaakt bij het afscheid van Jaap te Velde, projectleider bij Dokter Drenthe.
vlnr: Geesje, Mieke, Anjo, Jaap en Ria.
Samenwerkingspartner van ZIF (Zorg Innovatie Forum) en Platform POUWER 
