Welkom op de website van Denktank60+Noord
Marjon Bolwijn Een uniek gezelschap rasoptimisten: zo zou je de 100-jarigen in Levenslessen van 100-jarigen kunnen noemen. Hun positieve instelling heeft hen vaak door moeilijke tijden geholpen, en zorgde ervoor dat ze met een open blik naar de toekomst keken. In haar gesprekken met 100-jarigen vielen Volkskrant-journalist Marjon Bolwijn een paar dingen op die kenmerkend zijn voor hun uitzonderlijke vitaliteit. Zo woont tweederde nog zelfstandig, gebruikt een meerderheid een smartphone, computer of tablet, rijdt één op de tien nog auto en stappen er drie regelmatig op de fiets. Eén eeuweling breekt zelfs nog wereldrecords schoolslag en borstcrawl.
De levensverhalen van 100-jarigen in dit boek bieden een boeiende kijk op een eeuw geschiedenis door de ogen van onze oudste medeburgers. Of ze nu op hun 16e voor dwangarbeid op de trein werden gezet naar een vreemd land, na de oorlog naar Canada vertrokken, waar het flink ploeteren was om een nieuw bestaan op te bouwen, of als 8-jarige al voor een gezin met twaalf kinderen moesten koken: ze zijn er allemaal 100 jaar mee geworden.
Anjo: ‘We kunnen er maar geen genoeg van krijgen, van de interviews van eeuwelingen die wekelijks in de Volkskrant verschijnen. En in dit tweede deel van Levenslessen vinden we er weer 40. Als vaste lezer is er veel herkenning; velen van hen kwam ik eerder tegen. O ja … dat is hij of zij; elk verhaal op zich met zijn of haar foto geeft de 100-jarige geschiedenis weer van heel verschillende, unieke personen, met – volgens Marjon Bolwijn – een gezamenlijk gebrek: klagen kunnen ze niet. En dat is waarschijnlijk hun geheim. Ondanks oorlogservaringen, ontberingen, bittere armoede, groot verdriet, het verlies van geliefden, een belabberde positie – in het gezin, als echtgenote, als werknemer, zijn ze overeind gebleven en slagen ze er nog steeds in om ons te raken. Voor mij is eens per week zo’n levensverhaal de juiste dosering. Dus het hele boek achter elkaar uitlezen is echt te veel ineens. Als levensles, oppepper, steuntjes in de rug: een aanrader. Mijn oneliner om mee te nemen: “Je bent nooit te oud om iets af te leren.” Van Jaap Fries. Zijn motto: ‘leef eenvoudig en wees jezelf’. Hij heeft ook een recept voor 100 worden: “Elke dag een handje gewelde rozijnen en een lik pindakaas eten. Probeer maar.”
Titel: Levenslessen van 100-jarigen, deel 2
Auteur: Marjon Bolwijn
Uitgever: Spectrum
ISBN: 9789000397204
Prijs: € 24,99
Over de dood en alles er omheen Katharina von der Gathen – Anke Kuhl
'Een tuintje op je buik' is een informatief en kleurrijk boek over de dood, voor nieuwsgierige kinderen. Hoe voelt het om te sterven? Doet het pijn? Wat gebeurt er precies met het lichaam? En waarom is onsterfelijk zijn zo fijn nog niet? 'Een tuintje op je buik' laat uitgebreid zien wat de dood allemaal met zich meebrengt. Van bijzondere rituelen en opmerkelijke sterfgevallen tot de ervaringen van een begraafplaatstuinman en nog veel meer. Met een mix van objectiviteit, warmte, ernst en verlossende grappen behandelen Katharina von der Gathen en Anke Kuhl een existentieel onderwerp.. 'Een tuintje op je buik' is een een hulpmiddel om met je kinderen over de dood te praten. Vertaald door Esther Ottens.
Anjo: ‘Er groeit een tuintje op je buik nadat je dood en begraven bent en er bloemen op je graf zijn gezet. Op de voorkant van dit boek groeien er radijsjes. Dat ...
Op 27 mei is in Groningen het symposium 'Voorbereiden op later' gehouden; een coproductie van de Aletta Jacobs School of Public Health, het Zorginnovatieforum, Platform Pouwer en Denktank60+ Noord. Tijdens deze dag zijn de resultaten van het participatief actieonderzoek 'Voorbereiden op oud worden' aangeboden aan Aissa Allaui, directeur van de Directie Maatschappelijke Ontwikkeling bij de gemeente Groningen en Mazanga Halley, manager sociaal domein bij de gemeente Groningen.
Op de foto - behalve de beide heren - de leden van de onderzoeksgroep: Frouk, Karen, Stella, Linet, Anjo, Anne en Karine.
Lees het rapport hier (lezen op een groot scherm)
Om u te informeren waar we zoal mee bezig zijn hebben we een overzicht van activiteiten gemaakt. Ondermeer: over onderwijs: in gesprek met studenten en docenten van diverse opleidingen; meerdere initiatieven in de gezondheids- ouderenzorg; uitwisseling ideeën tussen ouderen en professionals.
Meer weten over de kleurige lappendeken aan activiteiten van de Denktank60+Noord?
Filosofie van het late leven - Suzanne Biewinga De vraag naar betekenisvol ouder worden is niet nieuw, maar in de eenentwintigste eeuw volstaan traditionele antwoorden niet langer. Gangbare verhalen kloppen niet: ouder worden is niet ‘jong blijven’ en betekent ook niet alleen maar verlies. Maar wat is het dan wel? In tal van groepsgesprekken sprak filosoof Suzanne Biewinga met oudere mensen over existentiële zorgen, hooggestemde idealen en de weerbarstige praktijk. Aan de hand van klassieke en moderne denkers ontwikkelde ze een nieuwe manier van denken en spreken over het late leven. Door de ervaringen, inzichten en verlangens van ouderen centraal te stellen, komt ze tot heldere inzichten over wat waar, goed en mooi is aan ouder worden – en wat niet. Suzanne Biewinga (1954) promoveerde als zeventigjarige aan de Universiteit van Amsterdam op haar onderzoek naar een nieuwe filosofie van ouder worden als ervaring. Hiervoor was ze onder andere werkzaam als ondersteuner van patiëntenorganisaties en als coördinator van een hospice. Na haar werkende bestaan studeerde zij filosofie aan de Radboud Universiteit in Nijmegen en zette ze haar filosofiewerkplaats op.
Anjo: ‘De ‘De trap des levens‘ is een eeuwenoude afbeelding van de menselijke levensloop, tussen geboren worden en het levenseinde. Eerst de opgang naar het hoogtepunt toe, zo rondom het 50e jaar, daarna ...
De kunst van het leven - Elke Heidenreich Iedereen wil oud worden, maar niemand wil het zijn. Het is een absurde paradox. Toch is ouder worden een onderwerp dat ons allemaal aangaat. Hoe leren we er zo goed mogelijk mee om te gaan? Kun je een vervuld leven leiden als je oud bent? In dit boek schrijft de 81-jarige Elke Heidenreich op een unieke, vitale, geestige en opwindende manier over wat ouderdom betekent, voor jezelf, voor anderen, voor degenen die je liefhebt. Ouder worden is persoonlijk en eerlijk, maar nooit genadeloos, kortom: wijs. Als je ouder wordt, draag je de gevolgen met je mee van alles wat je in je leven hebt gedaan of nagelaten. Maar je ondervindt ook gelatenheid, omdat je beseft: ‘Het meeste is volstrekt onbelangrijk. Je moet gewoon ademhalen en dankbaar zijn.’
Anjo: ’Ik ken Elke Heidenreich vooral als columnist van het Duitse magazine ‘Brigitte’, maar ze schreef ook een groot aantal boeken, is journalist en tv-presentator van een boekenprogramma. Nu verscheen er van haar hand een boek over oud worden. ‘Altern’ was in Duitsland meteen een bestseller en heeft alles om dat in Nederland ook te worden, omdat Heidenreich fris en authentiek schrijft over oud zijn. Aanstekelijk! Moedig! Iedereen wil oud wórden, niemand wil het zíjn, horen we vaak. Dat geldt niet voor deze 81-jarige auteur. ‘Levensgeluk is de optelsom van gelukkige momenten’, schrijft ze ‘en ...
Mijn werk in de zorg - Thomas van der Meer
Volkskrant-columnist Thomas van der Meer biedt een inkijk in de levens van de meest kwetsbare en doorgaans onzichtbare patiënten: verpleeghuisbewoners en mensen die langdurig zijn opgenomen in een psychiatrische kliniek. Ook toont Van der Meer de pijnlijke gevolgen van jarenlange bezuinigingen: zorginstellingen moeten steeds meer mensen verzorgen voor steeds minder geld. Hoe is het om te werken in een sector die worstelt om het hoofd boven water te houden? '
Anjo: ‘Thomas van der Meer is een bijzondere verteller, een observator, maar vooral ook de verpleegkundige die probeert te begrijpen wat er in de bewoners van een verpleeghuis omgaat. Tussen de regels door geeft hij zijn mening over de ouderenzorg en het landelijke beleid. Zo had minister Conny Helder bedacht dat de norm van twee zorgverleners op acht bewoners ‘een beetje’ kon worden losgelaten. De praktijk: Van der Meer had nog nooit van die norm gehoord; eerder één op zes of zelfs één op tien. De minister noemde ook een innovatie: ...