- Hits: 743
een wandeling - Marjoleine de Vos
Marjoleine de Vos wandelt elke dag een rondje vanuit haar huis in het Noord-Groningse Zeerijp. Onder een strakblauwe hemel, een grijs wolkendek of genadeloze regen, ze zijn er altijd: de akkers in bloei of kaal, de kraaien, de bomen in alle stadia van blad of niet blad, het kerkje van Eenum. Soms uien op het land, soms dollende hazen – alles is altijd hetzelfde en altijd anders.
Wat is het toch dat je zo kunt verlangen naar wandelen, vraagt De Vos zich af in Je keek te ver.
- Hits: 973
Bibi Dumon Tak
Als haar zusje sterft komt Anna niet aan rouwen toe. Er moet een huis worden leeggeruimd, een testament worden uitgevoerd en er moet contact met de kinderen worden gezocht. Vooral dat laatste, want sinds de dag van Lize's uitvaart zijn haar kinderen onbereikbaar geworden. De mensen die Anna zouden kunnen helpen durven niet in te grijpen.
De dag dat ik mijn naam veranderde is een boek over macht en onmacht, over liefde en dood, rouw en wraak, geworteld in een waargebeurde familiegeschiedenis.
- Hits: 1033
Charlotte Dematons
B is van badlaken waarop een broccoli in badpak de blauwe bergen bewondert, terwijl op de bloemetjesbank een broccoli in bikini hun bloemkooltje in zijn buggy bekijkt.
T is van tandarts - een teckel - die met een tang een tand trekt van een tyrannosaurus rex terwijl zijn toegewijde tandartsassistent - een tapir - toekijkt.
Alle letters van het alfabet en hun oneindige mogelijkheden vind je in dit prachtige boek vol verrassende vondsten. Iedere pagina is een weergaloos zoek- en ontdekfeest.
- Hits: 1025
Kees van Kooten
Op de vermaarde Bescheurkalender (1973-1986) van Kees van Kooten en Wim de Bie, publiceerde de eerstgenoemde af en toe een zogenaamde Haikoot. Haikoots waren en zijn schatplichtig aan de haiku – de Japanse versvorm van zeventien lettergrepen, gewoonlijk verdeeld in drie groepjes van respectievelijk vijf, zeven en opnieuw vijf woorden of lettergrepen. Waar de oorspronkelijke haiku overwegend gewijd was aan De Natuur, handelt een Haikoot over van alles en nog wat.
- Hits: 823
Karin Bruers
‘Het zal je moeder maar wezen’ is een tragikomische, maar ook ontroerende roman over de verwoestende kracht van dementie. De onderlinge verhoudingen binnen Karins familie komen op scherp te staan wanneer moeder naar een verzorgingshuis moet. Ze is vierentachtig en dementerend. Drie van de vijf kinderen overdrijven echter haar ziektebeeld waardoor ze plots op een gesloten afdeling terechtkomt. Als Karin haar daar helemaal in paniek aantreft, besluit ze moeder te ontvoeren en in haar eigen huis onder te brengen. De rest van de familie is woest. Het is het begin van een ruzie met het lot van moeder als inzet.
- Hits: 900
Notities van een overgrootmoeder - Deborah Campert
Anjo: “Een boek als een cadeautje. Vol met notities van overgrootmoeder Deborah, ook wel Poom genoemd door achterkleindochter Vera Mae. Van deze Vera is de titel ook afkomstig. Oma en Vera – toen tweeëneenhalf- zwaaien met dunne plastic staafjes. Oma: ‘Vera, wat zijn we aan het doen?’ Vera: ‘Wij knippen de wind.’
De cursiefjes, observaties of notities gaan over Vera, over Remco en dochter Frederique, over oud zijn, over het leven en wat haar daarin opvalt. Het zijn stukjes uit brieven, dagboeken en het zijn stuk voor stuk voor stuk juweeltjes.